Het appartement dateert van de jaren '60 en bevond zich in de staat waarin de allereerste eigenaar het ooit kocht. Het werd gekenmerkt door typerende blauwe tegeltjes in badkamer en keuken, fel bloemenbehang tegen alle wanden en een eiken visgraatparket in de leefruimte.

Een overgedimensioneerde hal/gang bood de mogelijkheid om de leefruimte in de breedste sterk uit te breiden. De invulwanden tussen leefruimte en gang enerzijds en tussen keuken en gang anderzijds werden afgebroken. Het betonskelet blijft over als ruimtelijke grens tussen de verschillende ruimtes in het appartement. Alle 'publieke' plekken worden opengewerkt. Bureau, leefruimte, eetruimte en keuken staan volledig in verbinding met elkaar. Er werden slechts drie binnendeuren in het appartement voorzien, zonder dat het als 1 open ruimte aanvoelt.

Al het interieur werd mee ontworpen zodat het project 1 geheel vormt. Waar het verwijderen van de invulwanden openheid creëert, worden dragende wanden ingezet als plek voor opbergruimte en als visuale afscheiding.